Odmiana imienia Natunia przez przypadki

Natunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Natunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Natuni

Celownik
(komu? czemu?):Natuni

Biernik
(kogo? co?):Natunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Natunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Natuni

Wołacz
(hej!):Natuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NatuniaDobrze, że Natunia grzecznie śpi.
Mam na imię Natunia.
Jutro Natunia wyjdzie ze szpitala.
Za chwilę wróci Natunia z lasu.
Natunia nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NatuniPożyczę od Natuni samochód i możemy jechać.
Przedwczoraj były urodziny Natuni.
Wysyłam list do Natuni.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Natuni.
W słuchawce usłyszałam głos Natuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
NatuniNatuni oczy błyszczą.
Tego Natuni było już za wiele.
Tym razem nie damy Natuni dojść do głosu.
Od początku próbujemy pomóc Natuni.
Dzięki Natuni święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
NatunięPatrzył na Natunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Natunię.
Natunię zaczęło to nieco irytować.
Patrzył na Natunię z pełnym zgrozy podziwem.
Przeprosiłam Natunię i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NatuniąObie z Natunią postawiłyśmy na zmiany.
A sytuacja z Natunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Zginął w pojedynku z Natunią.
Oboje z Natunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Razem z Natunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NatuniZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Natuni.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Natuni.
Myślałam cały czas tylko o Natuni.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Natuni.
Wszyscy dyskutują o Natuni.

Wołacz:
(hej!)
NatuniuDobranoc Natuniu!
Gdzie jesteś Natuniu!?
Dobry wieczór Natuniu!
Natuniu! Uważaj!
Cześć Natuniu!