Odmiana imienia Nataszeńka przez przypadki

Nataszeńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nataszeńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nataszeńki

Celownik
(komu? czemu?):Nataszeńce

Biernik
(kogo? co?):Nataszeńkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nataszeńką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nataszeńce

Wołacz
(hej!):Nataszeńko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NataszeńkaNataszeńka tego nie widzi.
Nataszeńka nie umie śpiewać.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Nataszeńka.
Nataszeńka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem artykułu jest Nataszeńka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NataszeńkiLampion z dyni zrobiony na prośbę Nataszeńki.
Prosimy o pomoc dla Nataszeńki.
Zbieramy na nowy wózek dla Nataszeńki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Nataszeńki.
Najbardziej polubiłam ojca Nataszeńki.

Celownik:
(komu? czemu?)
NataszeńceNataszeńce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Kto wie, może Nataszeńce wyjdzie do na dobre.
Daję Nataszeńce, to co najlepsze we mnie.
Mama przyznała rację Nataszeńce.
Musiałam się zwierzyć Nataszeńce.

Biernik:
(kogo? co?)
NataszeńkęPrzeprosiłam Nataszeńkę i poszłam dalej.
Przed sesją zapytałam Nataszeńkę co lubi.
Odprowadziłam Nataszeńkę do wyjścia.
Spojrzała na Nataszeńkę jeszcze raz.
Spojrzał na Nataszeńkę i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NataszeńkąRazem z Nataszeńką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Razem z Nataszeńką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Jadę z Nataszeńką na dyskotekę.
Siedzieliśmy z Nataszeńką na ławce w parku.
Rozmawiam z Nataszeńką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NataszeńcePrzygotowuje książkę o Nataszeńce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Nataszeńce.
Zapraszam na film dokumentalny o Nataszeńce.
Warto także pomyśleć chwilę o Nataszeńce.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Nataszeńce.

Wołacz:
(hej!)
NataszeńkoNataszeńko! Uważaj!
Nataszeńko! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Nataszeńko!
Gdzie jesteś Nataszeńko!?
Witaj Nataszeńko!