Odmiana imienia Nataluśka przez przypadki

Nataluśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nataluśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nataluśki

Celownik
(komu? czemu?):Nataluśce

Biernik
(kogo? co?):Nataluśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nataluśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nataluśce

Wołacz
(hej!):Nataluśko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NataluśkaDla mnie było już jasne, ze Nataluśka umiera.
Dobrze, że Nataluśka grzecznie śpi.
Moje drugie imię to właśnie Nataluśka.
Jeśli jednak przegrasz, Nataluśka zostaje z nami.
Co robi Nataluśka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NataluśkiPostanowiłam zadzwonić do Nataluśki i chłopaków.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Nataluśki.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Nataluśki.
Przyglądałam się dłoniom Nataluśki.
Tata Nataluśki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
NataluśceDopiero teraz zrozumiałem, że Nataluśce coś się stało.
Nataluśce wpadły w ucho słowa piosenki.
Zostawiam Nataluśce karteczkę i już mnie nie ma.
Opowiedziałam Nataluśce o przykrości która mnie spotkała.
Chciałam szybko pochwalić się Nataluśce.

Biernik:
(kogo? co?)
NataluśkęSpojrzałem znacząco na Nataluśkę.
Widziałem dzisiaj Nataluśkę z mojej klasy.
Na Nataluśkę spłynęła niewymowna ulga.
W końcu obudzili Nataluśkę, żeby ich ratował.
Nieśmiało gładzi Nataluśkę po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NataluśkąŚpiewam z Nataluśką.
Wymyśliłam z Nataluśką nową zabawę.
Ja z Nataluśką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Wczoraj wracamy z Nataluśką od lekarza.
Ja z Nataluśką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NataluśceRozmawiam o Nataluśce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Nataluśce.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Nataluśce.
Kto dziś pamięta o Nataluśce.
Powoli spełniam swoje marzenia o Nataluśce.

Wołacz:
(hej!)
NataluśkoDobranoc Nataluśko!
Nataluśko! Uważaj!
Nataluśko! Wróć do mnie!
Dziękuję Nataluśko za rozmowę!
Dobry wieczór Nataluśko!