Odmiana imienia Nataleńka przez przypadki

Nataleńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nataleńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nataleńki

Celownik
(komu? czemu?):Nataleńce

Biernik
(kogo? co?):Nataleńkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nataleńką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nataleńce

Wołacz
(hej!):Nataleńko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NataleńkaNataleńka nie umie grać na gitarze.
Nataleńka chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Nataleńka?
Moje drugie imię to właśnie Nataleńka.
Nataleńka chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NataleńkiDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Nataleńki.
Rodzina Nataleńki wyprowadziła się.
W sobotę są urodziny Nataleńki.
Rodzina Nataleńki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Nataleńki.

Celownik:
(komu? czemu?)
NataleńceDaję Nataleńce, to co najlepsze we mnie.
Tego Nataleńce było już za wiele.
Kupiłem Nataleńce magnes na lodówkę.
Oddaję Nataleńce list.
Proszę Nataleńce nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
NataleńkęSpotkałam Nataleńkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Przyniesiona przez Nataleńkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Nataleńkę zaczęło to nieco irytować.
W Nataleńkę nagle coś wstąpiło.
Spojrzałam na Nataleńkę w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NataleńkąTym razem korespondowałam z Nataleńką.
Razem z Nataleńką zrobiłyśmy obiad.
Zginął w pojedynku z Nataleńką.
Weekend spędzony z Nataleńką był przesympatyczny.
Sprzątam pokój razem z Nataleńką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NataleńceNiestety, nie umiała zapomnieć o Nataleńce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Nataleńce.
Pamiętam o Nataleńce.
Dobrze, że wspomniałeś o Nataleńce.
Związana jest z nią legenda o Nataleńce.

Wołacz:
(hej!)
NataleńkoDobranoc Nataleńko!
Cześć Nataleńko!
Hej Nataleńko!
Dobry wieczór Nataleńko!
Witaj Nataleńko!