Odmiana imienia Nasiębądek przez przypadki

Nasiębądek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nasiębądek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nasiębądka

Celownik
(komu? czemu?):Nasiębądkowi

Biernik
(kogo? co?):Nasiębądka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nasiębądkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nasiębądku

Wołacz
(hej!):Nasiębądku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NasiębądekDobrze, że Nasiębądek grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Nasiębądek umiera.
Nasiębądek tego nie widzi.
Na drugie imię mam Nasiębądek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Nasiębądek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NasiębądkaRodzina Nasiębądka zginęła w wypadku samochodowym.
Prosimy o pomoc dla Nasiębądka.
Wysyłam list do Nasiębądka.
Muszę pochwalić pomysł Nasiębądka.
Szkoda że Nasiębądka prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
NasiębądkowiNapisałem wiersz dzięki Nasiębądkowi.
Dzięki Nasiębądkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Oczywiście każdy przyzna rację Nasiębądkowi.
Nasiębądkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Kupiłem Nasiębądkowi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
NasiębądkaOszołomienie spadło teraz na Nasiębądka i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzałem znacząco na Nasiębądka.
Spojrzałam na Nasiębądka.
Spojrzałam na Nasiębądka w wymownym geście.
Chwyciła Nasiębądka za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NasiębądkiemKarolina miała się spotkać z Nasiębądkiem przed szkołą.
Śpiewam z Nasiębądkiem.
Sprzątam pokój z Nasiębądkiem.
Sprzątam pokój razem z Nasiębądkiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Nasiębądkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NasiębądkuKilka słów od autora materiału o Nasiębądku.
Kiedyś chciałam napisać o Nasiębądku.
Związana jest z nią legenda o Nasiębądku.
Myślałam cały czas tylko o Nasiębądku.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Nasiębądku.

Wołacz:
(hej!)
NasiębądkuDziękuję Nasiębądku za rozmowę!
Cześć Nasiębądku!
Gdzie jesteś Nasiębądku!?
Hej Nasiębądku!
Dobry wieczór Nasiębądku!