Odmiana imienia Nareczka przez przypadki

Nareczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nareczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nareczki

Celownik
(komu? czemu?):Nareczce

Biernik
(kogo? co?):Nareczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nareczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nareczce

Wołacz
(hej!):Nareczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NareczkaNareczka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Moje drugie imię to właśnie Nareczka.
W domu Nareczka często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Nareczka?
Dla mnie było już jasne, ze Nareczka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NareczkiTata Nareczki sam opatrzył mi nogę.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Nareczki.
Na korytarzu blisko pokoju Nareczki stało kilka osób.
Specjalnością Nareczki jest jazda na koniu.
Nie ma Nareczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
NareczceProszę Nareczce nie dokuczać!
Zerwał jabłko i podał je Nareczce.
Nareczce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Mama przyznała rację Nareczce.
Nie wiem, co powiedzieć Nareczce.

Biernik:
(kogo? co?)
NareczkęZdjęcie przesłane przez Nareczkę.
Kawę kupioną przez Nareczkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Nareczkę.
Odprowadziłam Nareczkę do wyjścia.
Oszołomienie spadło teraz na Nareczkę i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NareczkąZostanę tu tylko z Nareczką i chłopakami.
Dwa dni temu miałam z Nareczką śmieszną przygodę.
Przez chwilę oboje z Nareczką patrzyli na siebie.
Jadę z Nareczką na dyskotekę.
Karolina miała się spotkać z Nareczką przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NareczceNo a teraz trochę więcej o Nareczce.
A przecież nikt inaczej o Nareczce nie pisał.
Dzisiaj chciałam napisać o Nareczce.
Myślę o Nareczce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Nareczce.

Wołacz:
(hej!)
NareczkoWitaj Nareczko!
Dzień dobry Nareczko!
Nareczko! Wróć do mnie!
Cześć Nareczko!
Dobranoc Nareczko!