Odmiana imienia Narcyzek przez przypadki

Narcyzek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Narcyzek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Narcyzka

Celownik
(komu? czemu?):Narcyzkowi

Biernik
(kogo? co?):Narcyzka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Narcyzkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Narcyzku

Wołacz
(hej!):Narcyzku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NarcyzekDobrze, że Narcyzek grzecznie śpi.
Narcyzek nie umie śpiewać.
Jak już wiecie mam na imię Narcyzek.
Autorem niniejszego tekstu jest Narcyzek.
Na drugie imię mam Narcyzek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NarcyzkaSerce Narcyzka stanęło na moment.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Narcyzka.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Narcyzka.
Najbardziej polubiłam ojca Narcyzka.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Narcyzka.

Celownik:
(komu? czemu?)
NarcyzkowiDopiero teraz zrozumiałem, że Narcyzkowi coś się stało.
Kto wie, może Narcyzkowi wyjdzie do na dobre.
Coś muszę Narcyzkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Napisałem wiersz dzięki Narcyzkowi.
Opowiadam Narcyzkowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
NarcyzkaSpojrzał na Narcyzka z zaciekawieniem.
Spotkałam Narcyzka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Narcyzka.
Pożegnali w końcu Narcyzka i wyszli razem.
Sierżant wpatrywał się w Narcyzka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NarcyzkiemSiedzieliśmy z Narcyzkiem na kanapie.
Tym razem korespondowałam z Narcyzkiem.
A sytuacja z Narcyzkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Narcyzkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Narcyzkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NarcyzkuMyślę o Narcyzku.
Dzisiaj chciałam napisać o Narcyzku.
Kiedyś chciałam napisać o Narcyzku.
Nie wspomniałem na początku o Narcyzku.
Dyskutuję o Narcyzku.

Wołacz:
(hej!)
NarcyzkuNarcyzku! Uważaj!
Gdzie jesteś Narcyzku!?
Dobranoc Narcyzku!
Dziękuję Narcyzku za rozmowę!
Cześć Narcyzku!