Odmiana imienia Nagod przez przypadki

Nagod imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nagod

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nagoda

Celownik
(komu? czemu?):Nagodowi

Biernik
(kogo? co?):Nagoda

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nagodem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nagodzie

Wołacz
(hej!):Nagodzie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NagodAutorem niniejszego tekstu jest Nagod.
Mam na imię Nagod.
Nagod ma katar i źle się czuje.
Dziś Nagod ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Nagod chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NagodaRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Nagoda.
Nagoda siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Dziadek Nagoda w tym czasie miał chorą rękę.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Nagoda.
Rodzina Nagoda wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
NagodowiNagodowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Oczywiście każdy przyzna rację Nagodowi.
Opowiadam Nagodowi o swoich zainteresowaniach.
Nagodowi oczy błyszczą.
Opowiedziałam Nagodowi o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
NagodaSpojrzała na Nagoda jeszcze raz.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Nagoda bardzo przyjaźnie.
Obserwuję Nagoda bardzo uważnie.
Lubię Nagoda.
O jego personalia miałam spytać Nagoda prywatnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NagodemSiedzieliśmy z Nagodem na ławce w parku.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Nagodem.
Jadę na wycieczkę razem z Nagodem.
Idę na spacer z Nagodem.
Ja z Nagodem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NagodzieMuszę Ci powiedzieć prawdę o Nagodzie.
Pamiętajmy o Nagodzie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Nagodzie.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Nagodzie.
Od ostatniego wpisu o Nagodzie wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
NagodzieDzień dobry Nagodzie!
Nagodzie! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Nagodzie!?
Dobry wieczór Nagodzie!
Hej Nagodzie!