Odmiana imienia Nadziejka przez przypadki

Nadziejka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nadziejka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nadziejki

Celownik
(komu? czemu?):Nadziejce

Biernik
(kogo? co?):Nadziejkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nadziejką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nadziejce

Wołacz
(hej!):Nadziejko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NadziejkaMam na imię Nadziejka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Nadziejka.
Moje drugie imię to właśnie Nadziejka.
Autorem artykułu jest Nadziejka.
Gdzie jest Nadziejka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NadziejkiNie lubię Nadziejki.
W domu babci Nadziejki od zawsze stał stary zegar.
Tata Nadziejki sam opatrzył mi nogę.
Jestem mamą Nadziejki i jeszcze trojga innych dzieci.
Specjalnością Nadziejki jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
NadziejceNadziejce włosy stanęły dęba na głowie.
Ja na pewno przekaże swój procent Nadziejce.
Dzięki Nadziejce święta nabrały nowego wymiaru.
Opowiadam Nadziejce o swoich zainteresowaniach.
Co tej Nadziejce po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
NadziejkęChwyciła Nadziejkę za rękaw płaszcza.
Spotkałam Nadziejkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzał na Nadziejkę i uśmiechnął się.
Kawę kupioną przez Nadziejkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Patrzę na Nadziejkę i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NadziejkąAle można sobie zrobić zdjęcie z Nadziejką.
Tym razem korespondowałam z Nadziejką.
Rozmawiam z Nadziejką.
Dwa dni temu miałam z Nadziejką śmieszną przygodę.
Kasia z Nadziejką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NadziejceTej nocy po raz pierwszy śniłam o Nadziejce.
Pamiętam o Nadziejce.
Dobrze, że wspomniałeś o Nadziejce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Nadziejce.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Nadziejce.

Wołacz:
(hej!)
NadziejkoNadziejko! Gdzie jesteś?
Dobranoc Nadziejko!
Nadziejko! Wróć do mnie!
Hej Nadziejko!
Cześć Nadziejko!