Odmiana imienia Nadboruś przez przypadki

Nadboruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nadboruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nadborusia

Celownik
(komu? czemu?):Nadborusiowi

Biernik
(kogo? co?):Nadborusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nadborusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nadborusiu

Wołacz
(hej!):Nadborusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NadboruśNadboruś chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Nadboruś.
Nadboruś wraca do domu.
Autorem artykułu jest Nadboruś.
Jutro Nadboruś wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NadborusiaKrótki filmik przedstawiający braciszka Nadborusia.
Prosimy o pomoc dla Nadborusia.
Postawa Nadborusia była zupełnie inna.
Na korytarzu blisko pokoju Nadborusia stało kilka osób.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Nadborusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
NadborusiowiZaproponowałem Nadborusiowi dwa tematy.
Dzięki Nadborusiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Nadborusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Nadborusiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Chciałam szybko pochwalić się Nadborusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
NadborusiaOdprowadziłam Nadborusia do wyjścia.
Przed sesją zapytałam Nadborusia co lubi.
Chwyciła Nadborusia za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Nadborusia.
W końcu obudzili Nadborusia, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NadborusiemJadę z Nadborusiem na dyskotekę.
Razem z Nadborusiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Nadborusiem.
Sprzątam pokój z Nadborusiem.
Wczoraj wracamy z Nadborusiem od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NadborusiuChcę wiedzieć, co myślisz o Nadborusiu.
Rozmawiam o Nadborusiu.
Kto dziś pamięta o Nadborusiu.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Nadborusiu.
Warto także pomyśleć chwilę o Nadborusiu.

Wołacz:
(hej!)
NadborusiuDziękuję Nadborusiu za rozmowę!
Dobry wieczór Nadborusiu!
Witaj Nadborusiu!
Nadborusiu! Gdzie jesteś?
Hej Nadborusiu!