Odmiana imienia Naczęwuj przez przypadki

Naczęwuj imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Naczęwuj

Dopełniacz
(kogo? czego?):Naczęwuja

Celownik
(komu? czemu?):Naczęwujowi

Biernik
(kogo? co?):Naczęwuja

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Naczęwujem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Naczęwuju

Wołacz
(hej!):Naczęwuju!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NaczęwujNaczęwuj nie umie śpiewać.
Naczęwuj odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Naczęwuj tego nie widzi.
Moje drugie imię to właśnie Naczęwuj.
Dobrze, że Naczęwuj grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NaczęwujaNa korytarzu blisko pokoju Naczęwuja stało kilka osób.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Naczęwuja.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Naczęwuja.
Przez cały dzień czułam wzrok Naczęwuja na sobie.
Postanowiłam zadzwonić do Naczęwuja i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
NaczęwujowiDaję Naczęwujowi, to co najlepsze we mnie.
Mam nadzieję, że Naczęwujowi również się podoba.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Naczęwujowi.
Co tej Naczęwujowi po głowie chodzi?
Kto wie, może Naczęwujowi wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
NaczęwujaPrzed wejściem spotkaliśmy Naczęwuja.
Odprowadziłam Naczęwuja do wyjścia.
Pożegnali w końcu Naczęwuja i wyszli razem.
Spojrzałem znacząco na Naczęwuja.
Doprowadził tym Naczęwuja do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NaczęwujemRazem z Naczęwujem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Jadę z Naczęwujem na dyskotekę.
Razem z Naczęwujem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Śpiewam z Naczęwujem.
Byliśmy z Naczęwujem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NaczęwujuNa pewno słyszałyście o Naczęwuju.
Bardzo fajny blog o Naczęwuju.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Naczęwuju.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Naczęwuju.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Naczęwuju.

Wołacz:
(hej!)
NaczęwujuNaczęwuju! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Naczęwuju!
Witaj Naczęwuju!
Dobranoc Naczęwuju!
Dobry wieczór Naczęwuju!