Odmiana imienia Mysławek przez przypadki

Mysławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mysławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mysławka

Celownik
(komu? czemu?):Mysławkowi

Biernik
(kogo? co?):Mysławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mysławkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mysławku

Wołacz
(hej!):Mysławku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MysławekJa i Mysławek nie wiedziałyśmy, co robić.
Mysławek nie umie grać na gitarze.
Gdzie jest Mysławek?
Co robi Mysławek?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Mysławek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MysławkaDla Mysławka ten pies jest naprawdę bezcenny.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Mysławka.
Zostało sto dni do narodzin Mysławka.
Tym razem prezentujemy wystawę Mysławka.
Dziadek Mysławka w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
MysławkowiProszę Mysławkowi nie dokuczać!
Coś muszę Mysławkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Zostawiam Mysławkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Od początku próbujemy pomóc Mysławkowi.
Mysławkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
MysławkaKawę kupioną przez Mysławka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spotkałam Mysławka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
W końcu obudzili Mysławka, żeby ich ratował.
Spoglądam na Mysławka.
Kacper patrzył na Mysławka ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MysławkiemDwa dni temu miałam z Mysławkiem śmieszną przygodę.
Tym razem korespondowałam z Mysławkiem.
Wczoraj wracamy z Mysławkiem od lekarza.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Mysławkiem.
Dorota spotkała się z Mysławkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MysławkuRozmawiam o Mysławku.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Mysławku.
Przy Mysławku zapomniałem o wszystkim.
Pamiętajmy o Mysławku i jej rodzinie.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Mysławku.

Wołacz:
(hej!)
MysławkuCześć Mysławku!
Dzień dobry Mysławku!
Hej Mysławku!
Mysławku! Uważaj!
Dziękuję Mysławku za rozmowę!