Odmiana imienia Myślimira przez przypadki

Myślimira imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Myślimira

Dopełniacz
(kogo? czego?):Myślimiry

Celownik
(komu? czemu?):Myślimirze

Biernik
(kogo? co?):Myślimirę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Myślimirą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Myślimirze

Wołacz
(hej!):Myślimiro!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MyślimiraDopiero do mnie dotarło, że Myślimira już tu jest.
Jutro Myślimira wyjdzie ze szpitala.
Myślimira chce pójść ze mną na dyskotekę.
Myślimira tego nie widzi.
Za chwilę wróci Myślimira z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MyślimiryDzisiaj wyruszyliśmy do domu Myślimiry.
Nie lubię Myślimiry.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Myślimiry.
Przez cały dzień czułam wzrok Myślimiry na sobie.
Specjalnością Myślimiry jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
MyślimirzeTego Myślimirze było już za wiele.
Ten nie pozostał dłużny Myślimirze.
Myślimirze włosy stanęły dęba na głowie.
Powiedz wszystkim i Myślimirze, że nic mi nie jest.
Chciałam szybko pochwalić się Myślimirze.

Biernik:
(kogo? co?)
MyślimiręMyślimirę znalazłam w recepcji hotelu.
Obserwuję Myślimirę bardzo uważnie.
Postaram się namówić Myślimirę na spacer.
Kacper patrzył na Myślimirę ze zdumieniem.
Przed sesją zapytałam Myślimirę co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MyślimirąZostaliśmy z Myślimirą w salonie sami.
Jadę na wycieczkę razem z Myślimirą.
Pracuję razem z Myślimirą.
Dorota spotkała się z Myślimirą.
Razem z Myślimirą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MyślimirzeRozmawiam o Myślimirze.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Myślimirze.
Na koniec parę słów o Myślimirze.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Myślimirze.
Pamiętam o Myślimirze.

Wołacz:
(hej!)
MyślimiroMyślimiro! Gdzie jesteś?
Myślimiro! Uważaj!
Witaj Myślimiro!
Hej Myślimiro!
Cześć Myślimiro!