Odmiana imienia Muhammad przez przypadki

Muhammad imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Muhammad

Dopełniacz
(kogo? czego?):Muhammada

Celownik
(komu? czemu?):Muhammadowi

Biernik
(kogo? co?):Muhammada

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Muhammadem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Muhammadzie

Wołacz
(hej!):Muhammadzie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MuhammadMuhammad chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem artykułu jest Muhammad.
Muhammad tego nie widzi.
Dla mnie było już jasne, ze Muhammad umiera.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Muhammad.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MuhammadaNie ma Muhammada.
Przez cały dzień czułam wzrok Muhammada na sobie.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Muhammada.
Szkoda że Muhammada prawie że w ogóle nie ma.
Prosimy o pomoc dla Muhammada.

Celownik:
(komu? czemu?)
MuhammadowiChciałam szybko pochwalić się Muhammadowi.
Muhammadowi oczy błyszczą.
Mama przyznała rację Muhammadowi.
Dzięki Muhammadowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Dzięki Muhammadowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
MuhammadaPatrzył na Muhammada wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Doprowadził tym Muhammada do stanu bliskiego apopleksji.
Obserwuję Muhammada bardzo uważnie.
W Muhammada nagle coś wstąpiło.
Spotkałam Muhammada w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MuhammademObie z Muhammadem postawiłyśmy na zmiany.
Byliśmy z Muhammadem na jarmarku.
Jadę na wycieczkę razem z Muhammadem.
Weekend spędzony z Muhammadem był przesympatyczny.
Tym razem korespondowałam z Muhammadem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MuhammadzieAnna sama już nie wie, co myśleć o Muhammadzie.
Myślę o Muhammadzie.
Dzisiaj chciałam napisać o Muhammadzie.
Na koniec parę słów o Muhammadzie.
Myślałam cały czas tylko o Muhammadzie.

Wołacz:
(hej!)
MuhammadzieCześć Muhammadzie!
Hej Muhammadzie!
Witaj Muhammadzie!
Dzień dobry Muhammadzie!
Dobranoc Muhammadzie!