Odmiana imienia Montanek przez przypadki

Montanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Montanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Montanka

Celownik
(komu? czemu?):Montankowi

Biernik
(kogo? co?):Montanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Montankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Montanku

Wołacz
(hej!):Montanku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MontanekMontanek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Za chwilę wróci Montanek z lasu.
Dopiero do mnie dotarło, że Montanek już tu jest.
Montanek ma katar i źle się czuje.
Dobrze, że Montanek grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MontankaTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Montanka.
Najbardziej polubiłam ojca Montanka.
Rozalia podeszła do Montanka.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Montanka.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Montanka.

Celownik:
(komu? czemu?)
MontankowiZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Montankowi.
Kto wie, może Montankowi wyjdzie do na dobre.
Opowiadam Montankowi o swoich zainteresowaniach.
Montankowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Co tej Montankowi po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
MontankaDoprowadził tym Montanka do stanu bliskiego apopleksji.
Przeprosiłam Montanka i poszłam dalej.
Odprowadziłam Montanka do wyjścia.
Patrzył na Montanka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
W Montanka nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MontankiemByliśmy z Montankiem na jarmarku.
Razem z Montankiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Jadę z Montankiem na dyskotekę.
Obie z Montankiem postawiłyśmy na zmiany.
Weekend spędzony z Montankiem był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MontankuZastanawiał się dlaczego wspomniał o Montanku.
Pamiętajmy o Montanku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Warto także pomyśleć chwilę o Montanku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Montanku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Montanku.

Wołacz:
(hej!)
MontankuGdzie jesteś Montanku!?
Witaj Montanku!
Cześć Montanku!
Hej Montanku!
Dobranoc Montanku!