Odmiana imienia Moniusia przez przypadki

Moniusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Moniusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Moniusi

Celownik
(komu? czemu?):Moniusi

Biernik
(kogo? co?):Moniusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Moniusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Moniusi

Wołacz
(hej!):Moniusiu!

Przykłady odmiany imienia Moniusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Moniusia

Autorem niniejszego tekstu jest Moniusia.
Moniusia nie umie grać na gitarze.
Co robi Moniusia?
Moniusia wraca do domu.
Mam na imię Moniusia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Moniusi

W słuchawce usłyszałam głos Moniusi.
W domu babci Moniusi od zawsze stał stary zegar.
Nie ma Moniusi.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Moniusi.
Jestem mamą Moniusi i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik (komu? czemu?): Moniusi

Nie wiem, co powiedzieć Moniusi.
Ten nie pozostał dłużny Moniusi.
Kto wie, może Moniusi wyjdzie do na dobre.
Mam nadzieję, że Moniusi również się podoba.
Słoik z kawą wyleciał Moniusi z rąk.

Biernik (kogo? co?): Moniusię

Sierżant wpatrywał się w Moniusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Patrzył na Moniusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Na Moniusię spłynęła niewymowna ulga.
Odprowadziłam Moniusię do wyjścia.
Moniusię znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik (z kim? z czym?): Moniusią

Refleksyjnie po spotkaniu z Moniusią.
Obie z Moniusią postawiłyśmy na zmiany.
Ja z Moniusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Jadę z Moniusią na dyskotekę.
Zostaliśmy z Moniusią w salonie sami.

Miejscownik (o kim? o czym?): Moniusi

No a teraz trochę więcej o Moniusi.
Myślałam cały czas tylko o Moniusi.
Rozmawiam o Moniusi.
Dzisiaj chciałam napisać o Moniusi.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Moniusi.

Wołacz (hej!): Moniusiu

Dobry wieczór Moniusiu!
Dzień dobry Moniusiu!
Moniusiu! Gdzie jesteś?
Witaj Moniusiu!
Moniusiu! Wróć do mnie!