Odmiana imienia Moniula przez przypadki

Moniula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Moniula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Moniuli

Celownik
(komu? czemu?):Moniuli

Biernik
(kogo? co?):Moniulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Moniulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Moniuli

Wołacz
(hej!):Moniulo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MoniulaZa chwilę wróci Moniula z lasu.
Co robi Moniula?
Ja i Moniula nie wiedziałyśmy, co robić.
Gdzie jest Moniula?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Moniula.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MoniuliPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Moniuli.
Rozalia podeszła do Moniuli.
Prosimy o pomoc dla Moniuli.
Tata Moniuli opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Dla Moniuli ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
MoniuliProszę Moniuli nie dokuczać!
Korzysta z okazji, by wyznać Moniuli miłość.
Zostawiam Moniuli karteczkę i już mnie nie ma.
Opowiedziałam Moniuli o przykrości która mnie spotkała.
Opowiadam Moniuli o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
MoniulęŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Moniulę bardzo przyjaźnie.
O jego personalia miałam spytać Moniulę prywatnie.
Popatrzyłam na Moniulę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przed sesją zapytałam Moniulę co lubi.
Doprowadził tym Moniulę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MoniuląW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Moniulą.
Ja z Moniulą zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Powinnam jednak pojechać z Moniulą.
Razem z Moniulą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Byliśmy z Moniulą na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MoniuliHipnotyzująca powieść o Moniuli i płatnym mordercy.
Wspominam o Moniuli.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Moniuli.
Powoli spełniam swoje marzenia o Moniuli.
Piszę o Moniuli.

Wołacz:
(hej!)
MoniuloCześć Moniulo!
Moniulo! Uważaj!
Dzień dobry Moniulo!
Dobranoc Moniulo!
Witaj Moniulo!