Odmiana imienia Mojmira przez przypadki

Mojmira imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mojmira

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mojmiry

Celownik
(komu? czemu?):Mojmirze

Biernik
(kogo? co?):Mojmirę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mojmirą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mojmirze

Wołacz
(hej!):Mojmiro!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MojmiraMojmira ma katar i źle się czuje.
Jak już wiecie mam na imię Mojmira.
Gdzie jest Mojmira?
Za chwilę wróci Mojmira z lasu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Mojmira.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MojmiryTato Mojmiry produkował abażury.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Mojmiry.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Mojmiry.
Tata Mojmiry poszedł otworzyć drzwi.
Jestem mamą Mojmiry i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
MojmirzeCo tej Mojmirze po głowie chodzi?
Coś muszę Mojmirze powiedzieć, stoi i czeka.
Rozalia z troską przyglądała się Mojmirze.
Mojmirze udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zszedłem z drogi Mojmirze i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
MojmiręDoprowadził tym Mojmirę do stanu bliskiego apopleksji.
Sierżant wpatrywał się w Mojmirę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Lubię Mojmirę.
Spojrzałam na Mojmirę.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Mojmirę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MojmirąByliśmy z Mojmirą na jarmarku.
Refleksyjnie po spotkaniu z Mojmirą.
Idę na spacer z Mojmirą.
Sprzątam pokój z Mojmirą.
A sytuacja z Mojmirą rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MojmirzePamiętajmy o Mojmirze i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Przez chwilę pomyślałam o Mojmirze.
Chciałbym być teraz przy Mojmirze.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Mojmirze.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Mojmirze.

Wołacz:
(hej!)
MojmiroDobranoc Mojmiro!
Dziękuję Mojmiro za rozmowę!
Gdzie jesteś Mojmiro!?
Witaj Mojmiro!
Hej Mojmiro!