Odmiana imienia Misiulka przez przypadki

Misiulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Misiulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Misiulki

Celownik
(komu? czemu?):Misiulce

Biernik
(kogo? co?):Misiulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Misiulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Misiulce

Wołacz
(hej!):Misiulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MisiulkaMisiulka wraca do domu.
Misiulka nie umie śpiewać.
Autorem niniejszego tekstu jest Misiulka.
Ma na imię Misiulka.
Moje drugie imię to właśnie Misiulka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MisiulkiWysyłam list do Misiulki.
Rozalia podeszła do Misiulki.
Ręka Misiulki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Misiulki.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Misiulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MisiulceMusiałam się zwierzyć Misiulce.
Dzięki Misiulce mamy kolejny artykuł po polsku.
Ten nie pozostał dłużny Misiulce.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Misiulce coś się stało.
Zszedłem z drogi Misiulce i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
MisiulkęŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Misiulkę bardzo przyjaźnie.
Misiulkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Obserwuję Misiulkę bardzo uważnie.
Postaram się namówić Misiulkę na spacer.
Przyniesiona przez Misiulkę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MisiulkąW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Misiulką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Misiulką.
Jadę na wycieczkę razem z Misiulką.
Pracuję razem z Misiulką.
Razem z Misiulką zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MisiulcePomyśl nad tym, co napisałam ci o Misiulce.
Ten wiersz jest o Misiulce.
Bardzo fajny blog o Misiulce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Misiulce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Misiulce.

Wołacz:
(hej!)
MisiulkoMisiulko! Uważaj!
Misiulko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Misiulko!
Misiulko! Gdzie jesteś?
Witaj Misiulko!