Odmiana imienia Mironek przez przypadki

Mironek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mironek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mironka

Celownik
(komu? czemu?):Mironkowi

Biernik
(kogo? co?):Mironka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mironkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mironku

Wołacz
(hej!):Mironku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MironekJeśli jednak przegrasz, Mironek zostaje z nami.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Mironek.
Dopiero do mnie dotarło, że Mironek już tu jest.
Ja i Mironek nie wiedziałyśmy, co robić.
Moje drugie imię to właśnie Mironek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MironkaPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Mironka słychać.
Póki co dodaję zdjęcia Mironka z wakacji.
Specjalnością Mironka jest jazda na koniu.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Mironka.
Przedwczoraj były urodziny Mironka.

Celownik:
(komu? czemu?)
MironkowiTego Mironkowi było już za wiele.
Tym razem nie damy Mironkowi dojść do głosu.
Ten nie pozostał dłużny Mironkowi.
Zostawiam Mironkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Mironkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
MironkaKawę kupioną przez Mironka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Pożegnali w końcu Mironka i wyszli razem.
Widziałem dzisiaj Mironka z mojej klasy.
Spojrzałam na Mironka jak dopisuje kolejne literki.
Przed sesją zapytałam Mironka co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MironkiemDwa dni temu miałam z Mironkiem śmieszną przygodę.
Razem z Mironkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Wymyśliłam z Mironkiem nową zabawę.
Siedzieliśmy z Mironkiem przy basenie.
Razem z Mironkiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MironkuMyślałam cały czas tylko o Mironku.
Myślę o Mironku.
Śpiewam o Mironku.
Hipnotyzująca powieść o Mironku i płatnym mordercy.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Mironku.

Wołacz:
(hej!)
MironkuDziękuję Mironku za rozmowę!
Witaj Mironku!
Dzień dobry Mironku!
Mironku! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Mironku!?