Odmiana imienia Mirochna przez przypadki

Mirochna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mirochna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mirochny

Celownik
(komu? czemu?):Mirochnie

Biernik
(kogo? co?):Mirochnę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mirochną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mirochnie

Wołacz
(hej!):Mirochno!

Przykłady odmiany imienia Mirochna” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Mirochna

Co robi Mirochna?
Moje drugie imię to właśnie Mirochna.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Mirochna.
Mam na imię Mirochna.
Mirochna nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz (kogo? czego?): Mirochny

Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Mirochny słychać.
Ręka Mirochny uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Przedwczoraj były urodziny Mirochny.
Od razu zobaczyła ich mama Mirochny.
Tymczasem zauważyłam wpis Mirochny kilka dni temu.

Celownik (komu? czemu?): Mirochnie

Tym razem nie damy Mirochnie dojść do głosu.
Proszę Mirochnie nie dokuczać!
Ten nie pozostał dłużny Mirochnie.
Korzysta z okazji, by wyznać Mirochnie miłość.
Daję Mirochnie, to co najlepsze we mnie.

Biernik (kogo? co?): Mirochnę

Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Mirochnę bardzo przyjaźnie.
Popatrzyłam na Mirochnę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Kawę kupioną przez Mirochnę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzałam na Mirochnę jak dopisuje kolejne literki.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Mirochnę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Mirochną

W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Mirochną.
Powinnam jednak pojechać z Mirochną.
Dwa dni temu miałam z Mirochną śmieszną przygodę.
Siedzieliśmy z Mirochną przy basenie.
Przez chwilę oboje z Mirochną patrzyli na siebie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Mirochnie

A o Mirochnie to i słowa rzec nie umiał.
Pamiętam o Mirochnie.
Na koniec parę słów o Mirochnie.
Dzisiaj chciałam napisać o Mirochnie.
Dyskutuję o Mirochnie.

Wołacz (hej!): Mirochno

Dziękuję Mirochno za rozmowę!
Witaj Mirochno!
Mirochno! Gdzie jesteś?
Mirochno! Wróć do mnie!
Cześć Mirochno!