Odmiana imienia Miriamusia przez przypadki

Miriamusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Miriamusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Miriamusi

Celownik
(komu? czemu?):Miriamusi

Biernik
(kogo? co?):Miriamusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Miriamusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Miriamusi

Wołacz
(hej!):Miriamusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MiriamusiaCo robi Miriamusia?
Miriamusia nie umie grać na gitarze.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Miriamusia.
Miriamusia ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Miriamusia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MiriamusiW sobotę są urodziny Miriamusi.
Miriamusi siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Najbardziej polubiłam ojca Miriamusi.
Ręka Miriamusi uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Postawa Miriamusi była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
MiriamusiDzięki Miriamusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Napisałem wiersz dzięki Miriamusi.
Zostawiam Miriamusi karteczkę i już mnie nie ma.
Kupiłem Miriamusi magnes na lodówkę.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Miriamusi.

Biernik:
(kogo? co?)
MiriamusięLubię Miriamusię.
Patrzył na Miriamusię z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzał na Miriamusię z zaciekawieniem.
Podchodzi, całuje Miriamusię i idzie do wyjścia.
Kawę kupioną przez Miriamusię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MiriamusiąIdę na spacer z Miriamusią.
Oboje z Miriamusią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Siedzieliśmy z Miriamusią na kanapie.
Oboje z Miriamusią wybuchliśmy śmiechem.
Dwa dni temu miałam z Miriamusią śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MiriamusiNie wspomniałem na początku o Miriamusi.
Przygotowuje książkę o Miriamusi.
Warto także pomyśleć chwilę o Miriamusi.
Wszyscy dyskutują o Miriamusi.
Na koniec parę słów o Miriamusi.

Wołacz:
(hej!)
MiriamusiuDzień dobry Miriamusiu!
Hej Miriamusiu!
Miriamusiu! Uważaj!
Cześć Miriamusiu!
Miriamusiu! Wróć do mnie!