Odmiana imienia Miriamka przez przypadki

Miriamka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Miriamka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Miriamki

Celownik
(komu? czemu?):Miriamce

Biernik
(kogo? co?):Miriamkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Miriamką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Miriamce

Wołacz
(hej!):Miriamko!

Przykłady deklinacji imienia Miriamka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Miriamka

Miriamka chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Miriamka.
Ja i Miriamka nie wiedziałyśmy, co robić.
Mam na imię Miriamka.
Jeśli jednak przegrasz, Miriamka zostaje z nami.

Dopełniacz (kogo? czego?): Miriamki

Postanowiłam zadzwonić do Miriamki i chłopaków.
Rozalia podeszła do Miriamki.
Od razu zobaczyła ich mama Miriamki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Miriamki.
Tym razem prezentujemy wystawę Miriamki.

Celownik (komu? czemu?): Miriamce

Miriamce włosy stanęły dęba na głowie.
Oddaję Miriamce list.
Ten nie pozostał dłużny Miriamce.
Mama przyznała rację Miriamce.
Kto wie, może Miriamce wyjdzie do na dobre.

Biernik (kogo? co?): Miriamkę

Na Miriamkę spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzał na Miriamkę i uśmiechnął się.
W końcu obudzili Miriamkę, żeby ich ratował.
Spojrzał na Miriamkę z zaciekawieniem.
Miriamkę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik (z kim? z czym?): Miriamką

Ja z Miriamką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Rozmawiam z Miriamką.
Wczoraj wracamy z Miriamką od lekarza.
Siedzieliśmy z Miriamką na kanapie.
Zobacz wywiad z Miriamką oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik (o kim? o czym?): Miriamce

Hipnotyzująca powieść o Miriamce i płatnym mordercy.
Mamrotał coś o Miriamce, gdy podtrzymywał się ściany.
Rozmawiam o Miriamce.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Miriamce.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Miriamce.

Wołacz (hej!): Miriamko

Dziękuję Miriamko za rozmowę!
Dzień dobry Miriamko!
Witaj Miriamko!
Miriamko! Uważaj!
Hej Miriamko!