Odmiana imienia Mirandzia przez przypadki

Mirandzia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mirandzia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mirandzi

Celownik
(komu? czemu?):Mirandzi

Biernik
(kogo? co?):Mirandzię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mirandzią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mirandzi

Wołacz
(hej!):Mirandziu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MirandziaMa na imię Mirandzia.
Autorem artykułu jest Mirandzia.
Dobrze, że Mirandzia grzecznie śpi.
Gdzie jest Mirandzia?
Co robi Mirandzia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MirandziPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Mirandzi.
Zaproszenia na urodziny Mirandzi są gotowe.
Jadę do Mirandzi.
Tymczasem zauważyłam wpis Mirandzi kilka dni temu.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Mirandzi.

Celownik:
(komu? czemu?)
MirandziRozalia z troską przyglądała się Mirandzi.
Mirandzi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Nie wiem, co powiedzieć Mirandzi.
Mirandzi włosy stanęły dęba na głowie.
Od początku próbujemy pomóc Mirandzi.

Biernik:
(kogo? co?)
MirandzięSpotkałam Mirandzię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Na Mirandzię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Doprowadził tym Mirandzię do stanu bliskiego apopleksji.
Podchodzi, całuje Mirandzię i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Mirandzię w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MirandziąTym razem korespondowałam z Mirandzią.
Ja z Mirandzią chcemy się przebrać za wampiry.
Byliśmy z Mirandzią na jarmarku.
Oboje z Mirandzią wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój razem z Mirandzią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MirandziW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Mirandzi.
Wczoraj wspomniałam o Mirandzi z moim tatą.
Pamiętajmy o Mirandzi i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Chciałbym być teraz przy Mirandzi.
W powrotnej drodze myślał o Mirandzi.

Wołacz:
(hej!)
MirandziuMirandziu! Uważaj!
Hej Mirandziu!
Dobranoc Mirandziu!
Dziękuję Mirandziu za rozmowę!
Mirandziu! Gdzie jesteś?