Odmiana imienia Mirandka przez przypadki

Mirandka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mirandka

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mirandką

Wołacz
(hej!):Mirandkę!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Mirandce

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Mirandko

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mirandce

Wołacz
(hej!):Mirandki!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MirandkaCo robi Mirandka?
Mirandka ma katar i źle się czuje.
Mirandka tego nie widzi.
Jeśli jednak przegrasz, Mirandka zostaje z nami.
Jutro Mirandka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa .
Przyglądałam się dłoniom .
Postanowiłam zadzwonić do .
Jadę do .
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie .

Celownik:
(komu? czemu?)
Zszedłem z drogi i usiadłem w fotelu.
Słoik z kawą wyleciał z rąk.
udało się usłyszeć tylko parę słów.
Mam nadzieję, że również się podoba.
włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
Na moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzałam na jak dopisuje kolejne literki.
Popatrzyłam na przekonana, że zacznie mówić dalej.
Doprowadził tym do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzał na i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Ja z chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z przy basenie.
Powinnam jednak pojechać z .
Byliśmy z na jarmarku.
Rozmawiam z .

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MirandkąNiestety, nie umiała zapomnieć o Mirandką.
To jest pieśń o Mirandką.
Teraz chcę napisać parę słów o Mirandką.
Dyskutuję o Mirandką.
Nie wspomniałem na początku o Mirandką.

Wołacz:
(hej!)
MirandkęDziękuję Mirandkę za rozmowę!
Dobranoc Mirandkę!
Dzień dobry Mirandkę!
Mirandkę! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Mirandkę!