Odmiana imienia Mirandka przez przypadki

Mirandka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mirandka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mirandki

Celownik
(komu? czemu?):Mirandce

Biernik
(kogo? co?):Mirandkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mirandką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mirandce

Wołacz
(hej!):Mirandko!

Przykłady odmiany imienia Mirandka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Mirandka

Co robi Mirandka?
Mirandka ma katar i źle się czuje.
Mirandka tego nie widzi.
Jeśli jednak przegrasz, Mirandka zostaje z nami.
Jutro Mirandka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz (kogo? czego?): Mirandki

Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Mirandki.
Przyglądałam się dłoniom Mirandki.
Postanowiłam zadzwonić do Mirandki.
Jadę do Mirandki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Mirandki.

Celownik (komu? czemu?): Mirandce

Zszedłem z drogi Mirandce i usiadłem w fotelu.
Słoik z kawą wyleciał Mirandce z rąk.
Mirandce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Mam nadzieję, że Mirandce również się podoba.
Mirandce włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik (kogo? co?): Mirandkę

Na Mirandkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzałam na Mirandkę jak dopisuje kolejne literki.
Popatrzyłam na Mirandkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Doprowadził tym Mirandkę do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzał na Mirandkę i uśmiechnął się.

Narzędnik (z kim? z czym?): Mirandką

Ja z Mirandką chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Mirandką przy basenie.
Powinnam jednak pojechać z Mirandką.
Byliśmy z Mirandką na jarmarku.
Rozmawiam z Mirandką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Mirandce

Niestety, nie umiała zapomnieć o Mirandce.
To jest pieśń o Mirandce.
Teraz chcę napisać parę słów o Mirandce.
Dyskutuję o Mirandce.
Nie wspomniałem na początku o Mirandce.

Wołacz (hej!): Mirandko

Dziękuję Mirandko za rozmowę!
Dobranoc Mirandko!
Dzień dobry Mirandko!
Mirandko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Mirandko!