Odmiana imienia Mirabelka przez przypadki

Mirabelka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mirabelka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mirabelki

Celownik
(komu? czemu?):Mirabelce

Biernik
(kogo? co?):Mirabelkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mirabelką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mirabelce

Wołacz
(hej!):Mirabelko!

Przykłady odmiany imienia Mirabelka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Mirabelka

Ja i Mirabelka nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Mirabelka.
Na drugie imię mam Mirabelka.
Dobrze, że Mirabelka grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Mirabelka umiera.

Dopełniacz (kogo? czego?): Mirabelki

Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Mirabelki.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Mirabelki.
Zbieramy na nowy wózek dla Mirabelki.
Tym razem prezentujemy wystawę Mirabelki.
W słuchawce usłyszałam głos Mirabelki.

Celownik (komu? czemu?): Mirabelce

Dzięki Mirabelce mamy kolejny artykuł po polsku.
Przyglądam się Mirabelce.
Ten nie pozostał dłużny Mirabelce.
Kupiłem Mirabelce magnes na lodówkę.
Chciałam szybko pochwalić się Mirabelce.

Biernik (kogo? co?): Mirabelkę

Chwyciła Mirabelkę za rękaw płaszcza.
Mirabelkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzał na Mirabelkę i uśmiechnął się.
Pożegnali w końcu Mirabelkę i wyszli razem.
Patrzy na Mirabelkę wyczekująco.

Narzędnik (z kim? z czym?): Mirabelką

Ale można sobie zrobić zdjęcie z Mirabelką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Mirabelką.
Rozmawiam z Mirabelką.
Razem z Mirabelką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Obie z Mirabelką miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Mirabelce

Na pewno słyszałyście o Mirabelce.
Dyskutuję o Mirabelce.
Pamiętajmy o Mirabelce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Dziś napiszę o Mirabelce.
Mamrotał coś o Mirabelce, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz (hej!): Mirabelko

Hej Mirabelko!
Mirabelko! Uważaj!
Dobry wieczór Mirabelko!
Cześć Mirabelko!
Mirabelko! Wróć do mnie!