Odmiana imienia Mirabelka przez przypadki

Mirabelka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mirabelka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mirabelki

Celownik
(komu? czemu?):Mirabelce

Biernik
(kogo? co?):Mirabelkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mirabelką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mirabelce

Wołacz
(hej!):Mirabelko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MirabelkaJa i Mirabelka nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Mirabelka.
Na drugie imię mam Mirabelka.
Dobrze, że Mirabelka grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Mirabelka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MirabelkiZobaczyłam uśmiechniętą twarz Mirabelki.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Mirabelki.
Zbieramy na nowy wózek dla Mirabelki.
Tym razem prezentujemy wystawę Mirabelki.
W słuchawce usłyszałam głos Mirabelki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MirabelceDzięki Mirabelce mamy kolejny artykuł po polsku.
Przyglądam się Mirabelce.
Ten nie pozostał dłużny Mirabelce.
Kupiłem Mirabelce magnes na lodówkę.
Chciałam szybko pochwalić się Mirabelce.

Biernik:
(kogo? co?)
MirabelkęChwyciła Mirabelkę za rękaw płaszcza.
Mirabelkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzał na Mirabelkę i uśmiechnął się.
Pożegnali w końcu Mirabelkę i wyszli razem.
Patrzy na Mirabelkę wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MirabelkąAle można sobie zrobić zdjęcie z Mirabelką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Mirabelką.
Rozmawiam z Mirabelką.
Razem z Mirabelką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Obie z Mirabelką miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MirabelceNa pewno słyszałyście o Mirabelce.
Dyskutuję o Mirabelce.
Pamiętajmy o Mirabelce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Dziś napiszę o Mirabelce.
Mamrotał coś o Mirabelce, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
MirabelkoHej Mirabelko!
Mirabelko! Uważaj!
Dobry wieczór Mirabelko!
Cześć Mirabelko!
Mirabelko! Wróć do mnie!