Odmiana imienia Minodorka przez przypadki

Minodorka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Minodorka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Minodorki

Celownik
(komu? czemu?):Minodorce

Biernik
(kogo? co?):Minodorkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Minodorką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Minodorce

Wołacz
(hej!):Minodorko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MinodorkaAutorem artykułu jest Minodorka.
Autorem niniejszego tekstu jest Minodorka.
Ma na imię Minodorka.
Mam na imię Minodorka.
Minodorka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MinodorkiPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Minodorki.
Przedwczoraj były urodziny Minodorki.
Rodzina Minodorki zginęła w wypadku samochodowym.
Nie ma Minodorki.
Uroda Minodorki miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
MinodorceOpowiedziałam Minodorce o przykrości która mnie spotkała.
Kupiłem Minodorce magnes na lodówkę.
Minodorce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zszedłem z drogi Minodorce i usiadłem w fotelu.
Zaproponowałem Minodorce dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
MinodorkęPożegnali w końcu Minodorkę i wyszli razem.
Obserwuję Minodorkę bardzo uważnie.
O jego personalia miałam spytać Minodorkę prywatnie.
Chwyciła Minodorkę za rękaw płaszcza.
Spojrzała na Minodorkę jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MinodorkąRazem z Minodorką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Jadę na wycieczkę razem z Minodorką.
Ja z Minodorką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Minodorką.
Siedzieliśmy z Minodorką na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MinodorceNie wspomniałem na początku o Minodorce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Minodorce.
Na koniec parę słów o Minodorce.
W powrotnej drodze myślał o Minodorce.
Wspominam o Minodorce.

Wołacz:
(hej!)
MinodorkoMinodorko! Uważaj!
Dobranoc Minodorko!
Hej Minodorko!
Dzień dobry Minodorko!
Gdzie jesteś Minodorko!?