Odmiana imienia Mindora przez przypadki

Mindora imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mindora

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mindory

Celownik
(komu? czemu?):Mindorze

Biernik
(kogo? co?):Mindorę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mindorą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mindorze

Wołacz
(hej!):Mindoro!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MindoraCo robi Mindora?
Mindora ma katar i źle się czuje.
Jutro Mindora wyjdzie ze szpitala.
Dopiero do mnie dotarło, że Mindora już tu jest.
Mindora nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MindoryPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Mindory.
Tata Mindory opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Mindory.
Tata Mindory sam opatrzył mi nogę.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Mindory.

Celownik:
(komu? czemu?)
MindorzeSłoik z kawą wyleciał Mindorze z rąk.
Mindorze udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zszedłem z drogi Mindorze i usiadłem w fotelu.
Powiedz wszystkim i Mindorze, że nic mi nie jest.
Korzysta z okazji, by wyznać Mindorze miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
MindoręPrzed sesją zapytałam Mindorę co lubi.
Oszołomienie spadło teraz na Mindorę i na moment odebrało mu wigor.
Widziałem dzisiaj Mindorę z mojej klasy.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Mindorę.
Spojrzał na Mindorę i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MindorąRazem z Mindorą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Karolina miała się spotkać z Mindorą przed szkołą.
Wymyśliłam z Mindorą nową zabawę.
A sytuacja z Mindorą rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Rozmawiam z Mindorą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MindorzeNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Mindorze.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Mindorze.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Mindorze.
Myślał o Mindorze i o swoim życiu.
Mamrotał coś o Mindorze, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
MindoroDobry wieczór Mindoro!
Hej Mindoro!
Mindoro! Gdzie jesteś?
Witaj Mindoro!
Mindoro! Wróć do mnie!