Odmiana imienia Miluńka przez przypadki

Miluńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Miluńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Miluńki

Celownik
(komu? czemu?):Miluńce

Biernik
(kogo? co?):Miluńkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Miluńką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Miluńce

Wołacz
(hej!):Miluńko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MiluńkaMiluńka tego nie widzi.
Dobrze, że Miluńka grzecznie śpi.
Na drugie imię mam Miluńka.
Moje drugie imię to właśnie Miluńka.
Ma na imię Miluńka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MiluńkiPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Miluńki.
Ręka Miluńki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Miluńki.
Specjalnością Miluńki jest jazda na koniu.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Miluńki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MiluńceZaproponowałem Miluńce dwa tematy.
Nie wiem, co powiedzieć Miluńce.
Miluńce oczy błyszczą.
Od początku próbujemy pomóc Miluńce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Miluńce.

Biernik:
(kogo? co?)
MiluńkęSierżant wpatrywał się w Miluńkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Czekałam na Miluńkę w kawiarni.
Lubię Miluńkę.
Miluńkę zaczęło to nieco irytować.
Spojrzałam na Miluńkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MiluńkąRefleksyjnie po spotkaniu z Miluńką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Miluńką na krytym basenie.
Idę na spacer z Miluńką.
Zginął w pojedynku z Miluńką.
Sprzątam pokój z Miluńką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MiluńceTen wiersz jest o Miluńce.
Kto dziś pamięta o Miluńce.
Bardzo fajny blog o Miluńce.
Więcej o Miluńce znajdziecie na naszej stronie.
Przez chwilę pomyślałam o Miluńce.

Wołacz:
(hej!)
MiluńkoDobranoc Miluńko!
Dziękuję Miluńko za rozmowę!
Miluńko! Uważaj!
Dobry wieczór Miluńko!
Cześć Miluńko!