Odmiana imienia Milenuśka przez przypadki

Milenuśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Milenuśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Milenuśki

Celownik
(komu? czemu?):Milenuśce

Biernik
(kogo? co?):Milenuśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Milenuśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Milenuśce

Wołacz
(hej!):Milenuśko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MilenuśkaDziś Milenuśka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Na drugie imię mam Milenuśka.
Mam na imię Milenuśka.
Ma na imię Milenuśka.
Milenuśka chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MilenuśkiSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Milenuśki.
Tata Milenuśki sam opatrzył mi nogę.
Zaproszenia na urodziny Milenuśki są gotowe.
Postanowiłam zadzwonić do Milenuśki.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Milenuśki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MilenuśceDaję Milenuśce, to co najlepsze we mnie.
Rozalia z troską przyglądała się Milenuśce.
Milenuśce włosy stanęły dęba na głowie.
Przyglądam się Milenuśce.
Opowiadam Milenuśce o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
MilenuśkęMilenuśkę znalazłam w recepcji hotelu.
Spoglądam na Milenuśkę.
Spojrzała na Milenuśkę jeszcze raz.
Zdjęcie przesłane przez Milenuśkę.
Milenuśkę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MilenuśkąZostaliśmy z Milenuśką w salonie sami.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Milenuśką.
Siedzieliśmy z Milenuśką na ławce w parku.
Zostanę tu tylko z Milenuśką i chłopakami.
Zobacz wywiad z Milenuśką oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MilenuśceZastanawiał się dlaczego wspomniał o Milenuśce.
Pamiętajmy o Milenuśce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Wczoraj wspomniałam o Milenuśce z moim tatą.
Myślałam cały czas tylko o Milenuśce.
Powiedz mi, co myślisz o Milenuśce.

Wołacz:
(hej!)
MilenuśkoDobranoc Milenuśko!
Witaj Milenuśko!
Milenuśko! Uważaj!
Milenuśko! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Milenuśko!?