Odmiana imienia Mildrusia przez przypadki

Mildrusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mildrusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mildrusi

Celownik
(komu? czemu?):Mildrusi

Biernik
(kogo? co?):Mildrusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mildrusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mildrusi

Wołacz
(hej!):Mildrusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MildrusiaMildrusia ma katar i źle się czuje.
Mildrusia nie umie śpiewać.
W domu Mildrusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Dla mnie było już jasne, ze Mildrusia umiera.
Autorem artykułu jest Mildrusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MildrusiZbieramy na nowy wózek dla Mildrusi.
Wysyłam list do Mildrusi.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Mildrusi.
Przed domem Mildrusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Dziadek Mildrusi w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
MildrusiRozalia z troską przyglądała się Mildrusi.
Oddaję Mildrusi list.
Musiałam się zwierzyć Mildrusi.
Dzięki Mildrusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Nie wiem, co powiedzieć Mildrusi.

Biernik:
(kogo? co?)
MildrusięWidzę Mildrusię.
Oszołomienie spadło teraz na Mildrusię i na moment odebrało mu wigor.
Sierżant wpatrywał się w Mildrusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Mildrusię.
Patrzył na Mildrusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MildrusiąWieczorem z Mildrusią znowu idziemy na spacer.
Karolina miała się spotkać z Mildrusią przed szkołą.
Refleksyjnie po spotkaniu z Mildrusią.
Pracuję z Mildrusią.
Obie z Mildrusią postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MildrusiPomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Mildrusi.
Mowa oczywiście o Mildrusi.
Kilka słów od autora materiału o Mildrusi.
Ten wiersz jest o Mildrusi.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Mildrusi.

Wołacz:
(hej!)
MildrusiuDziękuję Mildrusiu za rozmowę!
Mildrusiu! Wróć do mnie!
Mildrusiu! Uważaj!
Dzień dobry Mildrusiu!
Dobranoc Mildrusiu!