Odmiana imienia Mila przez przypadki

Mila imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mila

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mili

Celownik
(komu? czemu?):Mili

Biernik
(kogo? co?):Milę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Milą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mili

Wołacz
(hej!):Milo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Mile

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mili, Mil

Celownik
(komu? czemu?):Milom

Biernik
(kogo? co?):Mile

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Milami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Milach

Wołacz
(hej!):Mile!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MilaW domu Mila często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Mila.
Mila nie umie grać na gitarze.
Moje drugie imię to właśnie Mila.
Mila tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MiliNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Mili.
Specjalnością Mili jest jazda na koniu.
Dla Mili ten pies jest naprawdę bezcenny.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Mili.
Przez cały dzień czułam wzrok Mili na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
MiliCo tej Mili po głowie chodzi?
Daję Mili, to co najlepsze we mnie.
Mam nadzieję, że Mili również się podoba.
Rozalia z troską przyglądała się Mili.
Słoik z kawą wyleciał Mili z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
MilęPoszłam dalej i wtedy poznałam Milę.
Kacper patrzył na Milę ze zdumieniem.
Przeprosiłam Milę i poszłam dalej.
Obserwuję Milę bardzo uważnie.
Spojrzałam na Milę w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MiląPracuję z Milą.
Dorota spotkała się z Milą.
Razem z Milą znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Jadę na wycieczkę razem z Milą.
Sprzątam pokój razem z Milą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MiliTen wiersz jest o Mili.
Związana jest z nią legenda o Mili.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Mili.
Przynajmniej tak myślał tata o Mili.
Powoli spełniam swoje marzenia o Mili.

Wołacz:
(hej!)
MiloWitaj Milo!
Hej Milo!
Gdzie jesteś Milo!?
Dobranoc Milo!
Milo! Gdzie jesteś?