Odmiana imienia Mike przez przypadki

Mike imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mike

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mikea

Celownik
(komu? czemu?):Mikeowi

Biernik
(kogo? co?):Mikea

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mikeem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mikeu

Wołacz
(hej!):Mike!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MikeJutro Mike wyjdzie ze szpitala.
Mike nie umie grać na gitarze.
Dziś Mike ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jak już wiecie mam na imię Mike.
Co robi Mike?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MikeaNie mogę się otrząsnąć po odejściu Mikea.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Mikea.
Tato Mikea produkował abażury.
Jadę do Mikea.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Mikea.

Celownik:
(komu? czemu?)
MikeowiChciałam szybko pochwalić się Mikeowi.
Mikeowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Kto wie, może Mikeowi wyjdzie do na dobre.
Mikeowi oczy błyszczą.
Słoik z kawą wyleciał Mikeowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
MikeaSpojrzałam na Mikea jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzał na Mikea i uśmiechnął się.
O jego personalia miałam spytać Mikea prywatnie.
Na Mikea moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Mikea natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MikeemSiedzieliśmy z Mikeem przy basenie.
Rozmawiam z Mikeem.
Ja z Mikeem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ja z Mikeem chcemy się przebrać za wampiry.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Mikeem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MikeuNie wspomniałem na początku o Mikeu.
Ten wiersz jest o Mikeu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Mikeu.
Wczoraj wspomniałam o Mikeu z moim tatą.
Kiedyś tam chciałam napisać o Mikeu.

Wołacz:
(hej!)
MikeWitaj Mike!
Mike! Gdzie jesteś?
Dziękuję Mike za rozmowę!
Hej Mike!
Gdzie jesteś Mike!?