Odmiana imienia Mietka przez przypadki

Mietka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mietka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mietki

Celownik
(komu? czemu?):Mietce

Biernik
(kogo? co?):Mietkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mietką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mietce

Wołacz
(hej!):Mietko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MietkaMietka tego nie widzi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Mietka.
Na drugie imię mam Mietka.
Mam na imię Mietka.
Mietka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MietkiDzisiaj wyruszyliśmy do domu Mietki.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Mietki.
Rozalia podeszła do Mietki.
Piszę list do Mietki.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Mietki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MietceTen nie pozostał dłużny Mietce.
Zaproponowałem Mietce dwa tematy.
Oddaję Mietce list.
Zszedłem z drogi Mietce i usiadłem w fotelu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Mietce coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
MietkęNa Mietkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spotkałam Mietkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Mietkę znalazłam w recepcji hotelu.
Spoglądam na Mietkę.
Spojrzałem znacząco na Mietkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MietkąJa z Mietką chcemy się przebrać za wampiry.
Tym razem korespondowałam z Mietką.
Zostaliśmy z Mietką w salonie sami.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Mietką.
Śpiewam z Mietką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MietceNie wspomniałem na początku o Mietce.
Myślałam cały czas tylko o Mietce.
Przygotowuje książkę o Mietce.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Mietce.
Od ostatniego wpisu o Mietce wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
MietkoWitaj Mietko!
Gdzie jesteś Mietko!?
Dzień dobry Mietko!
Cześć Mietko!
Dobranoc Mietko!