Odmiana imienia Mieciu przez przypadki

Mieciu imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mieciu

Dopełniacz
(kogo? czego?):Miecia

Celownik
(komu? czemu?):Mieciowi

Biernik
(kogo? co?):Miecia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mieciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mieciu

Wołacz
(hej!):Mieciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MieciuDziś Mieciu ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Mieciu odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Mieciu wraca do domu.
Ma na imię Mieciu.
Mieciu nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MieciaNajbardziej polubiłam ojca Miecia.
Szukałem linków do strony Miecia.
Pożyczę od Miecia samochód i możemy jechać.
W słuchawce usłyszałam głos Miecia.
Jadę do Miecia.

Celownik:
(komu? czemu?)
MieciowiRozalia z troską przyglądała się Mieciowi.
Od początku próbujemy pomóc Mieciowi.
Kto wie, może Mieciowi wyjdzie do na dobre.
Opowiedziałam Mieciowi o przykrości która mnie spotkała.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Mieciowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
MieciaPrzed sesją zapytałam Miecia co lubi.
Pożegnali w końcu Miecia i wyszli razem.
Patrzy na Miecia wyczekująco.
Widzę Miecia.
Patrzył na Miecia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MieciemRazem z Mieciem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Razem z Mieciem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Obie z Mieciem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Wieczorem z Mieciem znowu idziemy na spacer.
Obie z Mieciem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MieciuPosiadam całą serię powieści tego autora o Mieciu.
Kto dziś pamięta o Mieciu.
Więcej o Mieciu znajdziecie na naszej stronie.
A przecież nikt inaczej o Mieciu nie pisał.
Mówimy tu oczywiście o Mieciu.

Wołacz:
(hej!)
MieciuMieciu! Uważaj!
Mieciu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Mieciu!?
Hej Mieciu!
Dobry wieczór Mieciu!