Odmiana imienia Michalonka przez przypadki

Michalonka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Michalonka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Michalonki

Celownik
(komu? czemu?):Michalonce

Biernik
(kogo? co?):Michalonkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Michalonką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Michalonce

Wołacz
(hej!):Michalonko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MichalonkaMichalonka chce pójść ze mną na spacer.
Autorem artykułu jest Michalonka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Michalonka.
Dobrze, że Michalonka grzecznie śpi.
Na drugie imię mam Michalonka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MichalonkiTata Michalonki sam opatrzył mi nogę.
Muszę pochwalić pomysł Michalonki.
Prosimy o pomoc dla Michalonki.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Michalonki.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Michalonki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MichalonceZszedłem z drogi Michalonce i usiadłem w fotelu.
Słoik z kawą wyleciał Michalonce z rąk.
Zostawiam Michalonce karteczkę i już mnie nie ma.
Powiedz wszystkim i Michalonce, że nic mi nie jest.
Rozalia z troską przyglądała się Michalonce.

Biernik:
(kogo? co?)
MichalonkęZdjęcie przesłane przez Michalonkę.
Patrzę na Michalonkę i nic nie rozumiem.
Michalonkę znalazłam w recepcji hotelu.
Sierżant wpatrywał się w Michalonkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Widzę Michalonkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MichalonkąZostanę tu tylko z Michalonką i chłopakami.
Kasia z Michalonką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Zostaliśmy z Michalonką w salonie sami.
Refleksyjnie po spotkaniu z Michalonką.
Wieczorem z Michalonką znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MichalonceMarzę o Michalonce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Michalonce.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Michalonce.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Michalonce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Michalonce.

Wołacz:
(hej!)
MichalonkoGdzie jesteś Michalonko!?
Dzień dobry Michalonko!
Michalonko! Uważaj!
Dobry wieczór Michalonko!
Witaj Michalonko!