Odmiana imienia Michalka przez przypadki

Michalka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Michalka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Michalki

Celownik
(komu? czemu?):Michalce

Biernik
(kogo? co?):Michalkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Michalką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Michalce

Wołacz
(hej!):Michalko!

Przykłady odmiany imienia Michalka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Michalka

Michalka chce pójść ze mną na spacer.
Moje drugie imię to właśnie Michalka.
Na drugie imię mam Michalka.
W domu Michalka często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem artykułu jest Michalka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Michalki

Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Michalki.
Przed sobą ujrzałam rękę Michalki.
Tymczasem zauważyłam wpis Michalki kilka dni temu.
Prosimy o pomoc dla Michalki.
Przedwczoraj były urodziny Michalki.

Celownik (komu? czemu?): Michalce

Dzięki Michalce mamy kolejny artykuł po polsku.
Przyglądam się Michalce.
Od początku próbujemy pomóc Michalce.
Ja na pewno przekaże swój procent Michalce.
Kto wie, może Michalce wyjdzie do na dobre.

Biernik (kogo? co?): Michalkę

Przed sesją zapytałam Michalkę co lubi.
Spojrzałam na Michalkę jak dopisuje kolejne literki.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Michalkę bardzo przyjaźnie.
Michalkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przed wejściem spotkaliśmy Michalkę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Michalką

Razem z Michalką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Siedzieliśmy z Michalką przy basenie.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Michalką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Michalką.
Razem z Michalką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik (o kim? o czym?): Michalce

Mówimy tu oczywiście o Michalce.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Michalce.
A przecież nikt inaczej o Michalce nie pisał.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Michalce.
W powrotnej drodze myślał o Michalce.

Wołacz (hej!): Michalko

Witaj Michalko!
Dzień dobry Michalko!
Dobry wieczór Michalko!
Hej Michalko!
Michalko! Uważaj!