Odmiana imienia Michalinka przez przypadki

Michalinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Michalinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Michalinki

Celownik
(komu? czemu?):Michalince

Biernik
(kogo? co?):Michalinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Michalinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Michalince

Wołacz
(hej!):Michalinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MichalinkaMoje drugie imię to właśnie Michalinka.
Mam na imię Michalinka.
Michalinka wraca do domu.
Dla mnie było już jasne, ze Michalinka umiera.
Michalinka chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MichalinkiZbieramy na nowy wózek dla Michalinki.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Michalinki słychać.
Specjalnością Michalinki jest jazda na koniu.
Tato Michalinki produkował abażury.
Muszę pochwalić pomysł Michalinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MichalinceOpowiedziałam Michalince o przykrości która mnie spotkała.
Proszę Michalince nie dokuczać!
Daję Michalince, to co najlepsze we mnie.
Zerwał jabłko i podał je Michalince.
Michalince wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
MichalinkęSpojrzał na Michalinkę i uśmiechnął się.
Odprowadziłam Michalinkę do wyjścia.
Widzę Michalinkę.
Patrzył na Michalinkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzałem znacząco na Michalinkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MichalinkąRozmawiam z Michalinką.
Jadę z Michalinką na dyskotekę.
Wieczorem z Michalinką znowu idziemy na spacer.
Obie z Michalinką postawiłyśmy na zmiany.
Śpiewam z Michalinką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MichalinceNie wspomniałem na początku o Michalince.
Przynajmniej tak myślał tata o Michalince.
Dyskutuję o Michalince.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Michalince.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Michalince.

Wołacz:
(hej!)
MichalinkoDobry wieczór Michalinko!
Michalinko! Gdzie jesteś?
Michalinko! Wróć do mnie!
Dziękuję Michalinko za rozmowę!
Hej Michalinko!