Odmiana imienia Mia przez przypadki

Mia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mii

Celownik
(komu? czemu?):Mii

Biernik
(kogo? co?):Mię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mii

Wołacz
(hej!):Mio!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MiaMia wraca do domu.
Jak już wiecie mam na imię Mia.
Dopiero do mnie dotarło, że Mia już tu jest.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Mia.
Ma na imię Mia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MiiPrzed sobą ujrzałam rękę Mii.
Najbardziej polubiłam ojca Mii.
Tata Mii sam opatrzył mi nogę.
Nie ma Mii.
Tata Mii opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
MiiNie wiem, co powiedzieć Mii.
Mii wpadły w ucho słowa piosenki.
Oddaję Mii list.
Coś muszę Mii powiedzieć, stoi i czeka.
Mam nadzieję, że Mii również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
MięKawę kupioną przez Mię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzałem znacząco na Mię.
Pożegnali w końcu Mię i wyszli razem.
Spojrzałam na Mię w wymownym geście.
O jego personalia miałam spytać Mię prywatnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MiąDwa dni temu miałam z Mią śmieszną przygodę.
Śpiewam z Mią.
Razem z Mią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Sprzątam pokój razem z Mią.
Ja z Mią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MiiCzasami myślę sobie o Mii.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Mii.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Mii.
Przygotowuje książkę o Mii.
Hipnotyzująca powieść o Mii i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
MioDziękuję Mio za rozmowę!
Mio! Wróć do mnie!
Dobranoc Mio!
Cześć Mio!
Mio! Uważaj!