Odmiana imienia Miłowujek przez przypadki

Miłowujek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Miłowujek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Miłowujka

Celownik
(komu? czemu?):Miłowujkowi

Biernik
(kogo? co?):Miłowujka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Miłowujkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Miłowujku

Wołacz
(hej!):Miłowujku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MiłowujekMiłowujek tego nie widzi.
Miłowujek ma katar i źle się czuje.
Ja i Miłowujek nie wiedziałyśmy, co robić.
Ma na imię Miłowujek.
Miłowujek wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MiłowujkaPrzed domem Miłowujka zauważyłem wózek z dzieckiem.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Miłowujka.
Postawa Miłowujka była zupełnie inna.
Ręka Miłowujka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Rodzina Miłowujka zginęła w wypadku samochodowym.

Celownik:
(komu? czemu?)
MiłowujkowiDopiero teraz zrozumiałem, że Miłowujkowi coś się stało.
Miłowujkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Ja na pewno przekaże swój procent Miłowujkowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Miłowujkowi.
Zostawiam Miłowujkowi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
MiłowujkaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Miłowujka.
Odprowadziłam Miłowujka do wyjścia.
W Miłowujka nagle coś wstąpiło.
Widzę Miłowujka.
Na Miłowujka spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MiłowujkiemPrzez chwilę oboje z Miłowujkiem patrzyli na siebie.
Jadę z Miłowujkiem na dyskotekę.
Weekend spędzony z Miłowujkiem był przesympatyczny.
Wieczorem z Miłowujkiem znowu idziemy na spacer.
Ja z Miłowujkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MiłowujkuZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Miłowujku.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Miłowujku.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Miłowujku.
Pamiętam o Miłowujku.
Na pewno słyszałyście o Miłowujku.

Wołacz:
(hej!)
MiłowujkuHej Miłowujku!
Dobranoc Miłowujku!
Witaj Miłowujku!
Miłowujku! Wróć do mnie!
Dzień dobry Miłowujku!