Odmiana imienia Miłowanek przez przypadki

Miłowanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Miłowanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Miłowanku

Celownik
(komu? czemu?):Miłowanka

Biernik
(kogo? co?):Miłowanku

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Miłowankowi

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Miłowankiem

Wołacz
(hej!):Miłowanka!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MiłowanekNa drugie imię mam Miłowanek.
Miłowanek nie umie grać na gitarze.
Dopiero do mnie dotarło, że Miłowanek już tu jest.
Miłowanek wraca do domu.
Dla mnie było już jasne, ze Miłowanek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MiłowankuSzkoda że Miłowanku prawie że w ogóle nie ma.
Jadę do Miłowanku.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Miłowanku.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Miłowanku.
Muszę pochwalić pomysł Miłowanku.

Celownik:
(komu? czemu?)
MiłowankaZszedłem z drogi Miłowanka i usiadłem w fotelu.
Proszę Miłowanka nie dokuczać!
Opowiedziałam Miłowanka o przykrości która mnie spotkała.
Daję Miłowanka, to co najlepsze we mnie.
Przyglądam się Miłowanka.

Biernik:
(kogo? co?)
MiłowankuObserwuję Miłowanku bardzo uważnie.
Spojrzała na Miłowanku jeszcze raz.
Nieśmiało gładzi Miłowanku po włosach.
Odprowadziłam Miłowanku do wyjścia.
Spojrzałem znacząco na Miłowanku.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Jadę na wycieczkę razem z .
Siedzieliśmy z na ławce w parku.
Ja z siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Jadę z na dyskotekę.
Śpiewam z .

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o .
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o .
Warto także pomyśleć chwilę o .
Myślę o .
Pamiętajmy o i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz:
(hej!)
! Uważaj!
Dobranoc !
Cześć !
Hej !
Witaj !