Odmiana imienia Miłowanek przez przypadki

Miłowanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Miłowanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Miłowanka

Celownik
(komu? czemu?):Miłowankowi

Biernik
(kogo? co?):Miłowanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Miłowankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Miłowanku

Wołacz
(hej!):Miłowanku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MiłowanekNa drugie imię mam Miłowanek.
Miłowanek nie umie grać na gitarze.
Dopiero do mnie dotarło, że Miłowanek już tu jest.
Miłowanek wraca do domu.
Dla mnie było już jasne, ze Miłowanek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MiłowankaSzkoda że Miłowanka prawie że w ogóle nie ma.
Jadę do Miłowanka.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Miłowanka.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Miłowanka.
Muszę pochwalić pomysł Miłowanka.

Celownik:
(komu? czemu?)
MiłowankowiZszedłem z drogi Miłowankowi i usiadłem w fotelu.
Proszę Miłowankowi nie dokuczać!
Opowiedziałam Miłowankowi o przykrości która mnie spotkała.
Daję Miłowankowi, to co najlepsze we mnie.
Przyglądam się Miłowankowi.

Biernik:
(kogo? co?)
MiłowankaObserwuję Miłowanka bardzo uważnie.
Spojrzała na Miłowanka jeszcze raz.
Nieśmiało gładzi Miłowanka po włosach.
Odprowadziłam Miłowanka do wyjścia.
Spojrzałem znacząco na Miłowanka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MiłowankiemJadę na wycieczkę razem z Miłowankiem.
Siedzieliśmy z Miłowankiem na ławce w parku.
Ja z Miłowankiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Jadę z Miłowankiem na dyskotekę.
Śpiewam z Miłowankiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MiłowankuW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Miłowanku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Miłowanku.
Warto także pomyśleć chwilę o Miłowanku.
Myślę o Miłowanku.
Pamiętajmy o Miłowanku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz:
(hej!)
MiłowankuMiłowanku! Uważaj!
Dobranoc Miłowanku!
Cześć Miłowanku!
Hej Miłowanku!
Witaj Miłowanku!