Odmiana imienia Miłobor przez przypadki

Miłobor imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Miłobor

Dopełniacz
(kogo? czego?):Miłobora

Celownik
(komu? czemu?):Miłoborowi

Biernik
(kogo? co?):Miłobora

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Miłoborem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Miłoborze

Wołacz
(hej!):Miłoborze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MiłoborMiłobor nie umie grać na gitarze.
Na drugie imię mam Miłobor.
Miłobor chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Miłobor?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Miłobor.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MiłoboraTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Miłobora.
Dla Miłobora ten pies jest naprawdę bezcenny.
Zaproszenia na urodziny Miłobora są gotowe.
Pożyczę od Miłobora samochód i możemy jechać.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Miłobora.

Celownik:
(komu? czemu?)
MiłoborowiOczywiście każdy przyzna rację Miłoborowi.
Od początku próbujemy pomóc Miłoborowi.
Tego Miłoborowi było już za wiele.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Miłoborowi coś się stało.
Tym razem nie damy Miłoborowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
MiłoboraSpojrzałam na Miłobora jak dopisuje kolejne literki.
Spotkałam Miłobora w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Miłobora.
Nieśmiało gładzi Miłobora po włosach.
Przeprosiłam Miłobora i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MiłoboremSiedzieliśmy z Miłoborem przy basenie.
Tym razem korespondowałam z Miłoborem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Miłoborem.
Ja z Miłoborem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Razem z Miłoborem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MiłoborzeAnna sama już nie wie, co myśleć o Miłoborze.
Przygotowuje książkę o Miłoborze.
Kiedyś tam chciałam napisać o Miłoborze.
Myślał o Miłoborze i o swoim życiu.
Myślałam cały czas tylko o Miłoborze.

Wołacz:
(hej!)
MiłoborzeHej Miłoborze!
Dzień dobry Miłoborze!
Dobranoc Miłoborze!
Dziękuję Miłoborze za rozmowę!
Cześć Miłoborze!