Odmiana imienia Miłobąd przez przypadki

Miłobąd imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Miłobąd

Dopełniacz
(kogo? czego?):Miłobąda

Celownik
(komu? czemu?):Miłobądowi

Biernik
(kogo? co?):Miłobąda

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Miłobądem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Miłobądzie

Wołacz
(hej!):Miłobądzie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MiłobądMiłobąd tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Miłobąd już tu jest.
Miłobąd chce pójść ze mną na spacer.
Miłobąd odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Mam na imię Miłobąd.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MiłobądaNie ma Miłobąda.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Miłobąda.
Rodzina Miłobąda wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Rodzina Miłobąda wyprowadziła się.
W sobotę są urodziny Miłobąda.

Celownik:
(komu? czemu?)
MiłobądowiZostawiam Miłobądowi karteczkę i już mnie nie ma.
Przyglądam się Miłobądowi.
Mama przyznała rację Miłobądowi.
Od początku próbujemy pomóc Miłobądowi.
Ten nie pozostał dłużny Miłobądowi.

Biernik:
(kogo? co?)
MiłobądaMiłobąda natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Miłobąda znalazłam w recepcji hotelu.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Miłobąda.
Spojrzałem znacząco na Miłobąda.
Widzę Miłobąda.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MiłobądemZakończyliśmy edycję kwietniową z Miłobądem.
Zostaliśmy z Miłobądem w salonie sami.
Przez chwilę oboje z Miłobądem patrzyli na siebie.
Śpiewam z Miłobądem.
Wieczorem z Miłobądem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MiłobądzieMyślał o Miłobądzie i o swoim życiu.
Bardzo fajny blog o Miłobądzie.
Przygotowuje książkę o Miłobądzie.
Dzisiaj chciałam napisać o Miłobądzie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Miłobądzie.

Wołacz:
(hej!)
MiłobądzieMiłobądzie! Gdzie jesteś?
Cześć Miłobądzie!
Miłobądzie! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Miłobądzie!?
Dobry wieczór Miłobądzie!