Odmiana imienia Mezamiś przez przypadki

Mezamiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mezamiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mezamisia

Celownik
(komu? czemu?):Mezamisiowi

Biernik
(kogo? co?):Mezamisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mezamisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mezamisiu

Wołacz
(hej!):Mezamisiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MezamiśMezamiś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Na drugie imię mam Mezamiś.
Mezamiś ma katar i źle się czuje.
Za chwilę wróci Mezamiś z lasu.
Co robi Mezamiś?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MezamisiaTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Mezamisia.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Mezamisia.
Najbardziej polubiłam ojca Mezamisia.
Przez cały dzień czułam wzrok Mezamisia na sobie.
Postanowiłam zadzwonić do Mezamisia i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
MezamisiowiMezamisiowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zostawiam Mezamisiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Mezamisiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Tym razem nie damy Mezamisiowi dojść do głosu.
Dzięki Mezamisiowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
MezamisiaSpoglądam na Mezamisia.
Lubię Mezamisia.
Doprowadził tym Mezamisia do stanu bliskiego apopleksji.
Mezamisia zaczęło to nieco irytować.
Spojrzałam na Mezamisia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MezamisiemRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Mezamisiem.
Idę na spacer z Mezamisiem.
Byliśmy z Mezamisiem na jarmarku.
Zginął w pojedynku z Mezamisiem.
Sprzątam pokój z Mezamisiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MezamisiuWarto także pomyśleć chwilę o Mezamisiu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Mezamisiu.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Mezamisiu.
Przygotowuje książkę o Mezamisiu.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Mezamisiu.

Wołacz:
(hej!)
MezamisiuMezamisiu! Gdzie jesteś?
Cześć Mezamisiu!
Dziękuję Mezamisiu za rozmowę!
Mezamisiu! Wróć do mnie!
Mezamisiu! Uważaj!