Odmiana imienia Melanusia przez przypadki

Melanusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Melanusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Melanusi

Celownik
(komu? czemu?):Melanusi

Biernik
(kogo? co?):Melanusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Melanusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Melanusi

Wołacz
(hej!):Melanusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MelanusiaMelanusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Za chwilę wróci Melanusia z lasu.
Moje drugie imię to właśnie Melanusia.
Gdzie jest Melanusia?
Jak już wiecie mam na imię Melanusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MelanusiPrzyglądałam się dłoniom Melanusi.
Dla Melanusi ten pies jest naprawdę bezcenny.
Tata Melanusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Szkoda że Melanusi prawie że w ogóle nie ma.
Prosimy o pomoc dla Melanusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
MelanusiMelanusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Oczywiście każdy przyzna rację Melanusi.
Dzięki Melanusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Od początku próbujemy pomóc Melanusi.
Zostawiam Melanusi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
MelanusięPrzed wejściem spotkaliśmy Melanusię.
Widzę Melanusię.
Na Melanusię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Podchodzi, całuje Melanusię i idzie do wyjścia.
Widziałem dzisiaj Melanusię z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MelanusiąRazem z Melanusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wieczorem z Melanusią znowu idziemy na spacer.
Ja z Melanusią chcemy się przebrać za wampiry.
Oboje z Melanusią wybuchliśmy śmiechem.
Wymyśliłam z Melanusią nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MelanusiAnna sama już nie wie, co myśleć o Melanusi.
Myślał o Melanusi i o swoim życiu.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Melanusi.
W powrotnej drodze myślał o Melanusi.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Melanusi.

Wołacz:
(hej!)
MelanusiuDziękuję Melanusiu za rozmowę!
Dzień dobry Melanusiu!
Dobry wieczór Melanusiu!
Melanusiu! Gdzie jesteś?
Cześć Melanusiu!