Odmiana imienia Mederyka przez przypadki

Mederyka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mederyka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mederyki

Celownik
(komu? czemu?):Mederyce

Biernik
(kogo? co?):Mederykę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mederyką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mederyce

Wołacz
(hej!):Mederyko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MederykaMederyka tego nie widzi.
Jutro Mederyka wyjdzie ze szpitala.
Ja i Mederyka nie wiedziałyśmy, co robić.
Mederyka ma katar i źle się czuje.
Co robi Mederyka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MederykiTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Mederyki.
Serce Mederyki stanęło na moment.
Przez cały dzień czułam wzrok Mederyki na sobie.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Mederyki.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Mederyki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MederyceOpowiadam Mederyce o swoich zainteresowaniach.
Mederyce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Od początku próbujemy pomóc Mederyce.
Zszedłem z drogi Mederyce i usiadłem w fotelu.
Mederyce wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
MederykęZdjęcie przesłane przez Mederykę.
Przed wejściem spotkaliśmy Mederykę.
Widzę Mederykę.
Na Mederykę spłynęła niewymowna ulga.
Przed sesją zapytałam Mederykę co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MederykąZostanę tu tylko z Mederyką i chłopakami.
Razem z Mederyką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wieczorem z Mederyką znowu idziemy na spacer.
Ja z Mederyką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Mederyką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MederyceMowa oczywiście o Mederyce.
Mamrotał coś o Mederyce, gdy podtrzymywał się ściany.
Na koniec parę słów o Mederyce.
Myślałam cały czas tylko o Mederyce.
Rozmawiam o Mederyce.

Wołacz:
(hej!)
MederykoMederyko! Wróć do mnie!
Witaj Mederyko!
Dziękuję Mederyko za rozmowę!
Gdzie jesteś Mederyko!?
Mederyko! Gdzie jesteś?