Odmiana imienia Mechtunia przez przypadki

Mechtunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mechtunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mechtuni

Celownik
(komu? czemu?):Mechtuni

Biernik
(kogo? co?):Mechtunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mechtunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mechtuni

Wołacz
(hej!):Mechtuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MechtuniaDobrze, że Mechtunia grzecznie śpi.
Mechtunia chce pójść ze mną na spacer.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Mechtunia.
Mechtunia nie umie grać na gitarze.
Za chwilę wróci Mechtunia z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MechtuniRodzina Mechtuni zginęła w wypadku samochodowym.
Jadę do Mechtuni.
Dla Mechtuni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Rozalia podeszła do Mechtuni.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Mechtuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
MechtuniZszedłem z drogi Mechtuni i usiadłem w fotelu.
Mechtuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Przyglądam się Mechtuni.
Oddaję Mechtuni list.
Zostawiam Mechtuni karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
MechtunięSpojrzałam na Mechtunię.
Kacper patrzył na Mechtunię ze zdumieniem.
Przyniesiona przez Mechtunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Doprowadził tym Mechtunię do stanu bliskiego apopleksji.
Pożegnali w końcu Mechtunię i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MechtuniąSprzątam pokój z Mechtunią.
Dorota spotkała się z Mechtunią.
Razem z Mechtunią zrobiłyśmy obiad.
Byliśmy z Mechtunią na jarmarku.
Razem z Mechtunią podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MechtuniDziś napiszę o Mechtuni.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Mechtuni.
Śpiewam o Mechtuni.
Powoli spełniam swoje marzenia o Mechtuni.
Mamrotał coś o Mechtuni, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
MechtuniuMechtuniu! Wróć do mnie!
Cześć Mechtuniu!
Dzień dobry Mechtuniu!
Witaj Mechtuniu!
Gdzie jesteś Mechtuniu!?