Odmiana imienia Maurynek przez przypadki

Maurynek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Maurynek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Maurynka

Celownik
(komu? czemu?):Maurynkowi

Biernik
(kogo? co?):Maurynka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Maurynkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Maurynku

Wołacz
(hej!):Maurynku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MaurynekW domu Maurynek często urządza rodzicom pokazy mody.
Gdzie jest Maurynek?
Ja i Maurynek nie wiedziałyśmy, co robić.
Moje drugie imię to właśnie Maurynek.
Autorem artykułu jest Maurynek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MaurynkaNie mogę się otrząsnąć po odejściu Maurynka.
Szkoda że Maurynka prawie że w ogóle nie ma.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Maurynka.
Piszę list do Maurynka.
Nie ma Maurynka.

Celownik:
(komu? czemu?)
MaurynkowiOpowiadam Maurynkowi o swoich zainteresowaniach.
Maurynkowi oczy błyszczą.
Musiałam się zwierzyć Maurynkowi.
Od początku próbujemy pomóc Maurynkowi.
Mama przyznała rację Maurynkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
MaurynkaMaurynka znalazłam w recepcji hotelu.
Na Maurynka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzałem znacząco na Maurynka.
Patrzy na Maurynka wyczekująco.
Czekałam na Maurynka w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MaurynkiemZostaliśmy z Maurynkiem w salonie sami.
Ja z Maurynkiem chcemy się przebrać za wampiry.
Śpiewam z Maurynkiem.
Obie z Maurynkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Maurynkiem na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MaurynkuTej nocy po raz pierwszy śniłam o Maurynku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Maurynku.
Kiedyś chciałam napisać o Maurynku.
Śpiewam o Maurynku.
Mowa oczywiście o Maurynku.

Wołacz:
(hej!)
MaurynkuMaurynku! Uważaj!
Maurynku! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Maurynku!
Witaj Maurynku!
Cześć Maurynku!