Odmiana imienia Matuś przez przypadki

Matuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Matuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Matusia

Celownik
(komu? czemu?):Matusiowi

Biernik
(kogo? co?):Matusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Matusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Matusiu

Wołacz
(hej!):Matusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MatuśJeśli jednak przegrasz, Matuś zostaje z nami.
Autorem artykułu jest Matuś.
Matuś wraca do domu.
Dobrze, że Matuś grzecznie śpi.
Dopiero do mnie dotarło, że Matuś już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MatusiaDziadek Matusia w tym czasie miał chorą rękę.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Matusia.
Muszę pochwalić pomysł Matusia.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Matusia.
Matusia siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
MatusiowiDzięki Matusiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Dzięki Matusiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Od początku próbujemy pomóc Matusiowi.
Matusiowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Powiedz wszystkim i Matusiowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
MatusiaSpojrzała na Matusia jeszcze raz.
Zdjęcie przesłane przez Matusia.
Na Matusia spłynęła niewymowna ulga.
Kacper patrzył na Matusia ze zdumieniem.
Doprowadził tym Matusia do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MatusiemSiedzieliśmy z Matusiem na ławce w parku.
Zostanę tu tylko z Matusiem i chłopakami.
Ja z Matusiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dorota spotkała się z Matusiem.
Byliśmy z Matusiem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MatusiuWięcej o Matusiu znajdziecie na naszej stronie.
W powrotnej drodze myślał o Matusiu.
Dyskutuję o Matusiu.
Pamiętajmy o Matusiu i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Ten wiersz jest o Matusiu.

Wołacz:
(hej!)
MatusiuDzień dobry Matusiu!
Dobry wieczór Matusiu!
Witaj Matusiu!
Dziękuję Matusiu za rozmowę!
Matusiu! Gdzie jesteś?