Odmiana imienia Masunia przez przypadki

Masunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Masunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Masuni

Celownik
(komu? czemu?):Masuni

Biernik
(kogo? co?):Masunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Masunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Masuni

Wołacz
(hej!):Masuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MasuniaMasunia nie umie grać na gitarze.
Masunia ma katar i źle się czuje.
Na drugie imię mam Masunia.
Dobrze, że Masunia grzecznie śpi.
Masunia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MasuniW domu babci Masuni od zawsze stał stary zegar.
Dla Masuni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Postanowiłam zadzwonić do Masuni.
Nie lubię Masuni.
Rodzina Masuni wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
MasuniOczywiście każdy przyzna rację Masuni.
Rozalia z troską przyglądała się Masuni.
Proszę Masuni nie dokuczać!
Coś muszę Masuni powiedzieć, stoi i czeka.
Przyglądam się Masuni.

Biernik:
(kogo? co?)
MasunięSpojrzał na Masunię z zaciekawieniem.
Widziałem dzisiaj Masunię z mojej klasy.
Nieśmiało gładzi Masunię po włosach.
Spojrzałam na Masunię jak dopisuje kolejne literki.
Spotkałam Masunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MasuniąSiedzieliśmy z Masunią na kanapie.
Wymyśliłam z Masunią nową zabawę.
Ja z Masunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z Masunią przy basenie.
Tym razem korespondowałam z Masunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MasuniW powrotnej drodze myślał o Masuni.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Masuni.
Ten wiersz jest o Masuni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Masuni.
To jest pieśń o Masuni.

Wołacz:
(hej!)
MasuniuMasuniu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Masuniu!?
Witaj Masuniu!
Hej Masuniu!
Dziękuję Masuniu za rozmowę!